Andrzejki, wyjątkowy, listopadowy wieczór. Wieczór zabaw, tańców i wróżb. Wielu wierzy, że wróżby te mają niezwykłą moc.

Dokładne pochodzenie andrzejkowych wróżb nie jest do końca znane. Niektórzy badacze przypisują je starożytnej Grecji.

Na greckie korzenie andrzejek może wskazywać etymologia imienia patrona wróżb, bowiem po grecku Andrzej to Andress (andros - mężczyzna, aner – mąż).

Inni z kolei wskazują na celtyckie i starogermańskie wierzenia, w których wielką rolę odgrywał bóg Frey, dawca bogactw, bóstwo miłości.

W Polsce w kościele katolickim andrzejki są specjalną okazją do zorganizowania ostatnich hucznych zabaw przed rozpoczynającym się adwentem.

Oficjalnie po raz pierwszy sformułowania „andrzejki” użył u nas Marcin Bielski, renesansowy poeta, pisarz i tłumacz.

W roku 1557 r umieścił wzmianki o andrzejkowych wróżbach w swojej sztuce teatralnej pt. „Komedyjka Justyna i Konstancyjej”